Wzbudzanie chęci do działania, wspieranie w realizacji celu i motywowanie do podejmowania wyzwań to jedna z najtrudniejszych umiejętności.
Na szkoleniach z motywacji często pojawia się dużo teorii, która niewiele ma wspólnego z codzienną rzeczywistością. Zdradzamy dziś 7 sposobów na skuteczne motywowanie młodych ludzi.
Jeden ze sposobów motywowania brzmi – Zbuduj rusztowanie.
Zbuduj rusztowanie, by nie musieć z frustracji walić głową w mur.
Budowanie rusztowań można porównać do wspinaczki, w czasie której towarzyszysz dziecku w zdobywaniu jego szczytu. Zadaniem dobrego przewodnika nie jest pokonywanie trasy za kogokolwiek. Nie niesiemy dziecka na plecach, nie dźwigamy jego plecaka. Dobry przewodnik to ten, który idzie obok i patrzy na szlak, tak aby w razie wystąpienia trudności wesprzeć . Nie zdobędziemy szczytu za kogoś.
Najlepszym sposobem na wspieranie dziecięcej samodzielności i autonomii jest podążanie za dzieckiem i ufność w jego kompetencje. To ważne, by utwierdzać siebie i dziecko w przekonaniu, że będzie potrafiło coś zrobić, że sobie poradzi. Błędy i potknięcia są naturalnym elementem zdobywania wiedzy i nowych umiejętności
Co zrobić, gdy dziecko nie chce wspiąć się na swój szczyt czyli np. nie chce zrobić zadania, a ty widzisz, że nie poradzi sobie z tym wyzwaniem?
Gdy dziecko zmaga się z jakąś trudnością, wielu rodziców je wyręcza. Oczywiście, ta interwencja wynika z chęci pomocy, ale kończy się frustracją rodzica, że robi coś za dziecko i owocuje frustracją dziecka, które zaczyna funkcjonować w przekonaniu, że samo sobie nie poradzi. Wyręczając poniekąd okaleczasz. Twoja przesadna pomoc to dla dziecka ukryty komunikat: „jeśli mama lub tata robi to za mnie, to widocznie nie umiem tego zrobić. Nie nadaję się do tego. Nie wierzy we mnie”
Jeśli ciągle będziemy przerzucać dziecko przez mur, ono w sytuacji ,gdy zostanie samo, nie poradzi sobie i będzie biło o ten mur głową. Lepiej zbudować rusztowanie, po którym samodzielnie przejdzie na drugą stronę, przejdzie z poziomu „Nie potrafię tego zrobić” na „z twoja pomocą dałem radę”.
Dawanie dziecku minimalnego wsparcia powoduje, ze ma ono szanse rozwijać w sobie poczucie kompetencji, a nic tak nie motywuje jak osiągane sukcesy.
Zamiast wyręczać dziecko, zaoferuj mu minimum pomocy, tak aby osiągnęło sukces.
Ile to jest minimum i jak je wyznaczyć?
7 zasad – Jak wyznaczyć minimum pomocy, by nie wyręczać, a wspierać dziecko:
- Pomóż dziecku podzielić zadania na etapy. Niech zapisze poszczególne etapy w kalendarzu.
Wspólnie ułóżcie plan dnia w formie zdjęć lub obrazków, które opisują daną aktywność np. godzina i czynność: mycie się ,ubieranie się, zjedzenie śniadania itd.- to pomaga w zarządzaniu czasem i realizowaniu kolejnych etapów. Zwalnia też rodzica z ciągłego przypominania co teraz należy zrobić i oszczędza trudnych emocji związanych z ciągłym poganianiem dziecka.
- Wypróbuj metodę 17 sekund. Zanim zaproponujesz pomoc lub podsuniesz rozwiązanie – takie odczekanie często uruchamia dziecko
- Zastosuj pokaz i instrukcję słowną zamiast zrobienia tego za dziecko. Czasami wystarczy kilka razy zademonstrować coś lub przedstawić krok po kroku jak coś wykonać, a potem dać pole do działania dziecku. Zachęcaj do działania, bo teoretyczne wskazówki to za mało. Nikt jeszcze nie nauczył się prowadzić samochód czy pływać – obserwując innych.
- Bądź konkretny w wyrażaniu swoich oczekiwań. Jeśli oczekiwania są zbyt duże albo sformułowane nieodpowiednio do wieku, to trudno będzie je spełnić. Upewnij się ,że dziecko rozumie, co do niego mówisz. Wiele umiejętności poznawczych u dzieci dopiero kształtuje się , np. samokontrola, myślenie abstrakcyjne, pamięć robocza.
- Odwróć rolę- poproś dziecko ,by było „nauczycielem”wobec ciebie albo innego dziecka. Tutoring rówieśniczy jest świetną metodą uczenia się i widać to, gdy dzieciaki przekazują sobie informacje dotyczące gier online czy instalowania różnych aplikacji.
- Staraj się wykorzystywać dziecięcą zabawę i wyobraźniędo kreowania środowiska, w którym nauka nie będzie traktowana jak nudny obowiązek
